Van alle ratjes die wij (tussen 2003 en 2014) hebben gehad heb ik bijgehouden hoe vaak zij ziek zijn geworden, wat zij aan gezondheidsproblemen hebben gehad en de kosten die de bijbehorende dierenartsbezoekjes met zich mee brachten. Niet alleen was dit bestand een geweldige remedie tegen GMR (Get More Rats) - want echt, na 10+ jaar staat er een schrikbarend bedrag onder de totaalstreep - het geeft ook veel informatie. Uiteraard is dit geen respresentatief onderzoek, aangezien het alleen onze eigen ratjes betreft. Maar het geef wel een beeld wat ratjes zoal aan gezondheidsproblemen krijgen en welke kosten hier bij horen.

Deze gegevens zijn gebaseerd op alle ratjes die van onszelf waren (ratjes die bij ons in de opvang kwamen heb ik niet meegerekend, omdat zij meestal maar tijdelijk bij ons waren) en inmiddels helaas zijn overleden; 67 ratjes.

Algemeen

Om te beginnen wat algemene info. Van de 67 ratjes waren 40 vrouwtjes en 27 mannetjes. Van de mannetjes was 63% gecastreerd, tegenover 12,5% van de vrouwtjes. Het verschil hierin komt voornamelijk doordat de vrouwtjes enkel vanwege medische redenen (een baarmoederontsteking of ter preventie hiervan) werden gecastreerd, terwijl de mannetjes vooral vanwege gedrag(sproblemen) werden gecastreerd. We hadden een tijdje veel mannetjes van ongeveer dezelfde leeftijd, die elkaar wat ophitsten toen ze in de puberteit kwamen. Dit kan verklaren waarom het percentage castraties wat aan de hoge kant ligt.

De gemiddelde leeftijd is precies 2 jaar (24,03 maanden). 5 ratjes (7,5%) overleden toen zij jonger dan 1 jaar oud waren. 8 ratjes (11,9%) werden tussen de 1 en de 1,5 jaar oud. 16 ratjes (23,9 %) werden tussen de 1,5 en 2 jaar oud. De meeste ratjes, 22 (32,8%), haalde de nette leeftijd van tussen de 2 en de 2,5 jaar oud. 15 ratjes (14,3%) werden tussen de 2,5 en 3 jaar oud. 1 ratje (1,5%) overschreed de magische grens van 3 jaar; onze Dodge werd 3 jaar en - bijna - 2 maanden oud.

Dierenartsbezoekjes

De redenen om de dierenarts te bezoeken zijn nogal divers, we hebben de meest uiteenlopende klachten en kwalen gezien. Toch zijn er bepaalde aandoeningen die - helaas - veel voorkomen. Een overzicht van redenen waarom we de dierenarts zoal bezochten. Zowel het aantal bezoeken als het aantal ratjes worden vermeld, zodat te zien is dat voor sommige (hardnekkige) problemen je vaak bij de dierenarts terugkomt. Gemiddeld kwam het neer op 5 bezoeken per rat. Geen enkel ratje is nooit bij de dierenarts geweest.

Dierenartskosten

Al deze bezoekjes zijn helaas niet gratis. Het is de grootste kostenpost waar je als rattenbaasje mee te maken krijgt. Gemiddeld kostte een ratje 162,71 euro in zijn of haar hele leventje. Het als uitschieter onze Vinnie, die ruim 520 euro aan dierenarts rekeningen wist te verzamelen. Slechts één ratje heeft geen dierenartskosten gemaakt. Onze Punto is één keer voor een controle van een bult bij de dierenarts geweest, maar omdat hij samen met een ander ratje kwam was deze controle gratis. We vonden hem toen hij 2,5 jaar was op een ochtend overleden in zijn huisje, waarschijnlijk had hij een hartaanval of iets in die richting gehad. Waren alle ratjes maar zo gezond (en met zo'n 'mooi' ziektevrij einde) als hij!

Vanwege deze hoge kosten is het aan te raden om een spaarpotje voor je ratjes te hebben. Ik raad aan om minimaal 100 euro per ratje (maar hoe meer hoe beter) opzij te zetten, zodat je zeker weet dat een hoge dierenartsrekening geen probleem is.

Doodsoorzaken

Als ik het voor het zeggen had, gingen alle ratjes zoals Punto. Een lang, compleet leventje en op hun oude dag lekker gaan slapen en niet meer wakker worden. Maar helaas hebben we het niet voor het zeggen. Waar we wél een beetje invloed op hebben - vooral bij een hevige ziekte of progressieve aandoening zoals terugkerende tumoren - is hoe lang hun eindstrijd duurt of beter nog, het vóórkomen hiervan. We kunnen onze ratjes laten inslapen op het moment dat het niet meer gaat. Op het moment dat leven lijden wordt, of liever nog, vlak voor dit moment. Een bijna onmenselijke beslissing, maar wel één uit pure liefde. Het is het laatste cadeau wat je ze kunt geven, een waardig einde. 80% van onze ratjes is ingeslapen bij de dierenarts. Van de 20% (14 ratjes) die wel uit zichzelf stierven, gebeurde dat bij 5 ratjes plotseling, zonder voorafgaande ziekte. 6 ratjes waren wel ziek. Eén van hen overleed net nadat we bij de spoeddierenarts waren geweest, een ander op weg naar een spoedafspraak. 2 ratjes hadden vermoedelijke hypofysetumor, waarbij het in de laatste uren razendsnel bergafwaarts ging. 2 ratjes hadden een virusinfectie, zij waren mijn eerste ratjes. Ik had ze net een maand en de dierenarts die hen behandelde had weinig verstand van ratjes. Ik heb nog spijt dat ik hen niet eerder heb laten inslapen. Tenslotte zijn er 3 ratjes die niet meer uit de narcose na een operatie kwamen (waarbij het bij 2 ratjes mogelijk voorkomen had kunnen worden. Zij hadden als narcosemiddel Ketamine gekregen, het meest risicovolle middel. Sindsdien heb ik nooit meer een ratje onder narcose laten brengen met behulp van dit middel).

In onderstaande tabel geef ik alle doodsoorzaken van onze ratjes. De meeste ratjes zijn ingeslapen bij de dierenarts vanwege dit probleem, maar om het overzicht wat duidelijker te houden zetten we dit er niet bij.

Mamatumoren

Een aparte vermelding waard, aangezien het bij onze ratjes de meest voorkomende reden was dat we een ratje moesten laten inslapen. Mamatumoren komen ontzettend veel voor, vooral op latere leeftijd. Het zijn vaak goedaardige tumoren en goed operatief te verwijderen. Maar soms komen ze telkens weer terug of ontstaan als een ratje al zo'n hoge leeftijd heeft dat zij niet meer fit genoeg is voor een operatie.

Van al onze vrouwtjes kreeg 52,5% een mamatumor. Als we daarbij de meisjes niet meerekenen die op jonge leeftijd overleden en alleen de meisjes meetellen die 1,5 jaar of ouder zijn geworden is dat zelfs 62,5%.